کد مطلب:26567 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

در روايات كثيري آمده است: يك مسلمان هرگز در عذاب اخروي باقي نمي ماند مگر آن كه مرتكب گناهي شده باشد كه مستحق عذاب ابدي شود. لطفاً اين گونه گناهان را نام برده و وصف نماييد كه چيست؟

از آيات قرآن به خوبي استفاده مي شود كه گروهي از عذاب جاوداني خواهند بود يا به تعبير ديگر در دوزخ مخلّدند، امّا كساني كه در عذاب اخروي مخلّد خاهند بود بر اساس آيات از اين قرارند:

1- كافران: إنّ الذين كفروا لن تغني عنهم أموالهم و لا أولادهم من الله شيئاً و أولئك أصحاب النار هم فيها خالدون؛[8] كساني كه كافر شدند هرگز اموال و اولادشان آن ها را از خدا بي نياز نمي كند. آن ها اصحاب آتشند و جاودانه در آن خواهند ماند.

2- منافقان: هر چند ظاهراً در سلك اهل ايمان و در زمرة مؤمنان باشند. در آية 17 سورة مجادله، منافقان را جاودانه اهل دوزخ دانسته است.

3- آنان كه غرق در گناهند: بلي من كسبتْ سيئة‍ً و أحاطت به خطيئته فاولئك أصحاب النّار هم فيها خالدون؛[9] آري كساني كه گناه كنند و آثار گناه سراسر وجودشان را احاطه نمايد، اهل آتشند و جاودانه در آن خواهند ماند.

4- قاتلان و جانيان: و من يقتل مؤمناً متعمداً فجزائه جهنم خالداً فيها و غضب الله عليه و لعنه و أعدّله عذاباً عظيماً؛[10] هر كس فرد با ايماني را از روي عمد (و به جهت ايمان او) به قتل برساند كيفر او دوزخ است و جاودانه در آن مي ماند و خداوند بر او غضب مي كند و او را از رحمتش دور مي سازد و عذاب عظيمي براي او آماده ساخته است.

5- رباخواران: آن كس كه اندرز الهي به او برسد و لي از رباخاري دست نكشد، سودهايي را كه قبل از نزول حكم تحريم ربا به دست آورده از آنِ او است، امّا كساني كه دست از اين كار برندارند و مرتكب اين گناه شوند اهل آتشند و هميشه در آن (جنهم) خواهند بود.[11]

6- ظالمان و ستمكاران : انّ الظالمين في عذاب مقيم؛[12] ظالمان در عذاب دائمند.

شيخ مفيد مي فرمايد: تمام علماي اماميه اتفاق نظر دارند كه تهديد به خلود در آتش مخصوص كفار است و كساني را كه داراي ايمان به خدايند و اقرار به فرائض او دارند و اهل نمازند، هر گاه مرتكب گناهي بشوند شامل نمي شود، در حالي كه معتزله بر خلاف اين قول اتفاق كرده اند و مي پندارند كه تهديد به خلود در آتش همة كفار و همة فاسقان را شامل مي شود.[13]

قرائن فراواني در آيات وجوددارد كه نشان مي دهد كساني كه گناهكار هستند و گناهانشان منتهي به كفر و انكار مبدأ يا معاد يا نبوت و يا ضروريات دين مي شود و به دنبال آن توبه نكنند، در حالت كفر مي ميراند. در اين صورت، جاودانه در عذاب خواهند بود.

[8] آل عمران (3) آية 116.

[9] بقره (2) آية 81.

[10] نساء (4) آية 93.

[11] بقره (2) آية275.

[12] شوري (42) آية45.

[13] ناصر مكارم شيرازي، پيام قرآن، ج 6، ص 492، به نقل از اوائل المقالات، ص 53، چاپ داوري.